![]() | |
Ο Ισμέτ Ινονού μαζί μέ τον κακό δαίμονα της Διάσκεψης Γάλλο Φρανκλέν Μπουγιόν. |
![]() |
Άνετη συζήτηση των αντιπροσώπων των Δυνάμεων στην παραλία των Μουδανιών. |
![]() |
Η τράπεζα όπου διεξείχθη η Διάσκεψη των Μουδανιών. |
![]() |
Το κτήριο του Ρωσσικού Προξενείου στα Μουδανιά, όπου συνήλθε η Διάσκεψη της Ανακωχής τον Σεπτέμβριο του 1922. |
![]() |
Όψη των Μουδανιών τή δεκαετία του 1920. |
Στή διάσκεψη τῶν Μουδανιῶν, πού ὀργανώθηκε ἀπό τούς Σύμμαχους γιά τή σύναψη τῆς ἀνακωχῆς, (20 ἕως 28.9.22), ἡ Ἑλλάδα ἔπαιξε τόν ρόλο βωβοῦ παρατηρητῆ στόν ὁποῖο ἀνακοινώθηκαν οἱ εἰς βάρος του ὅροι, ὡσάν οἱ Σύμμαχοι νά ἦσαν πραγματικά οἱ ἐμπόλεμοι μέ τήν Τουρκία. Ὁ σκοπός τῆς διάσκεψης ἀνακωχῆς τῶν Μουδανιῶν ἦταν: οἱ Ἕλληνες θά ἔπρεπε νά ἀποσυρθοῦν ἀπό τήν Ἀνατολική Θράκη. Τό ἀντάλλαγμα ἐκ μέρους τῶν Τούρκων ἦταν ὁ σεβασμός τῆς οὐδέτερης συμμαχικῆς ζώνης καί τῶν Στενῶν μέχρι τήν τελική Διάσκεψη Εἰρήνης μεταξύ τῶν Συμμάχων καί τῶν Τούρκων. Οἱ Ἕλληνες ἐκλήθησαν στά Μουδανιά γιά νά ἀποδεχθοῦν τά σέ βάρος τους τετελεσμένα γεγονότα. Ἔγινε δηλαδή ἐκεῖ, μία διευθέτηση τῶν συμμαχικῶν σχέσεων μέ τήν Τουρκία, ἐξόδοις τῆς Ἑλλάδας.
Ἡ διάσκεψη ἄρχισε χωρίς τούς Ἕλληνες, πού δέν εἶχαν ἀκόμη φθάσει, μέ κύρια συζήτηση τή γραμμή πού θά ἀποσύρονταν οἱ Ἕλληνες. Κατά τήν ἀφήγηση τοῦ Ἰσμέτ Ἰνονοῦ στόν Σπῦρο Μαρκεζίνη τό 1972, δέχθηκαν ὅλοι τήν προτροπή του: " Ἄς φθάσουμε σέ ἕνα ἀποτέλεσμα καί οἱ Ἕλληνες θά ὑποχρεωθοῦν νά τό δεχθοῦν". Οἱ Ἕλληνες, ἁπλῶς προσῆλθαν τήν ἐπαύριο γιά νά τούς ζητηθεῖ νά προσυπογράψουν ὅ,τι οἱ ἄλλοι ἀποφάσισαν εἰς βάρος τους. Ἡ ἄλλη θλιβερή διαπίστωση εἶναι ὅτι οἱ Γάλλοι καί οἱ Ἰταλοί φέρονταν ὡς σύμμαχοι τῆς Τουρκίας, μέ μόνον τούς ἀπαυδημένους Ἄγγλους νά διαπραγματεύονται, παρεμπιπτόντως τά συμφέροντα τῆς Ἑλλάδας. Κατά τόν Σπῦρο Μαρκεζίνη "οἱ Ἕλληνες παρέμειναν βωβοί θεατές καί οἱ Τοῦρκοι ἤγειρον συνεχῶς καί νέας ἀξιώσεις". Ὁ στρατηγός Σαρπύ μέ τήν καθοδήγηση τοῦ Φρακλίν Μπουγιόν, δέχθηκε ὅλα τά αἰτήματα τῶν Τούρκων. Ἀκολούθησαν οἱ Ἰταλοί καί μετά οἱ διστακτικοί Ἄγγλοι. " Ἡ Θράκη μᾶς παραδόθηκε χωρίς νά ριφθεῖ οὔτε ἕνας πυροβολισμός", δήλωσε μετά ἀπό πενήντα χρόνια ὁ Ἰσμέτ Ἰνονοῦ.
Μαρτυρία τοῦ Ἀλέξανδρου
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαζαράκη-Αἰνιάνος, ἀπό τό βιβλίο του "Ἀπομνημονεύματα", Ἴκαρος,
Ἀθήνα 1948
Ἡ Συνθήκη τῶν Μουδανιῶν
… Τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1922 ἐκλήθην εἰς τό Ὑπουργεῖον τῶν Ἐξωτερικῶν, ὅπου μοῦ ἀνέθεσαν νά ἀντιπροσωπεύσω τήν Ἑλλάδα εἰς τήν μέλλουσαν νά συνέλθῃ τήν 20 Σεπτεμβρίου εἰς Μουδανιά διάσκεψιν στρατιωτικῶν ἀντιπροσώπων τῆς Ἑλλάδος, τῆς Τουρκίας, τῆς Γαλλίας, τῆς Ἀγγλίας καί Ἰταλίας, πρός σύναψιν ἀνακωχῆς. …
Σημειωτέον ὅτι καί ἐγώ καί ἡ κυβέρνησις ἐνομίζαμε ὅτι ἐπρόκειτο μόνον περί ἀνακωχῆς, περί τῶν γραμμῶν δηλαδή ὄπισθεν τῶν ὁποίων θά ἔμενεν ὁ ἑλληνικός καί ὁ τουρκικός στρατός μέχρι τῆς συνθήκης τῆς εἰρήνης, ὡς ἄλλως ἐξήγετο καί ἀπό τήν διακοίνωσιν τῶν δυνάμεων.
Τῆς ἐπιτροπῆς μετεῖχον ἐκ μέρους τῆς Ἀγγλίας ὁ στρατηγός Χάριγκτον, τῆς Γαλλίας ὁ στρατηγός Σαρπύ, τῆς Ἰταλίας ὁ στρατηγός Μομπέλλι, τῆς Τουρκίας (τόν ὁποῖον διόλου δέν συνήντησα) ὁ στρατηγός Ἰσμέτ Πασσᾶς. Οὗτοι δέν ἀνέμενον τήν ἄφιξίν μας ἀλλά συνεδριάσαντες τήν 20–21 εἶχον ἤδη παρασκευάσει τό κείμενον τῆς ἀνακωχῆς τό ὁποῖον καί μᾶς παρουσίασαν πρός ἀποδοχήν τήν 22αν. Εἰς τήν πρώτην συνεδρίασιν τῆς 22ας Σεπτεμβρίου, γενομένην ἐπί ἀγγλικοῦ θωρηκτοῦ, μᾶς ἐπέδειξαν κείμενον ἕτοιμον τῆς συνθήκης τῆς ἀνακωχῆς εἰς τό ὁποῖον εἶχον μείνει σύμφωνοι οἱ Τοῦρκοι καί οἱ τέως σύμμαχοί μας, χωρίς κἄν νά μᾶς ἐρωτήσουν. Διά τοῦτο ὡρίζετο ἡ ἄμεσος ἐκκένωσις τῆς Θρᾴκης ὑπό τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ μέχρι τόν Ἕβρον καί ὅτι ἐπρόκειτο μόνον νά συζητηθοῦν αἱ λεπτομέρειαι τῆς ἐκτελέσεως. Ἐδήλωσα ἀμέσως ὅτι τό κείμενον τοῦτο προδικάζει τήν συνθήκην τῆς εἰρήνης, ὅτι ἐγώ ἦλθον διά νά συζητήσω περί ἀνακωχῆς καί ὄχι διά νά ἀκούσω τήν ἄμεσον κατάληψιν τῆς Θρᾴκης ὑπό τῶν Τούρκων καί ὅτι ὑπό τοιούτους ὅρους θεωρῶ τοῦτο ἀπαράδεκτον καί οὔτε ὁδηγίας τοιαύτας ἔχω, οὔτε κἄν θέλω νά λάβω γνῶσιν. Κατά τήν διεξαχθεῖσαν συζήτησιν ὁ Γάλλος ἀντιπρόσωπος στρατηγός Σαρπύ ἐζήτει μέ νευρικότητα καί ἐκβιαστικῶς νά μᾶς πιέσῃ εἰς ἄμεσον ἀποδοχήν τῶν πάντων, ἐπισείων τούς κινδύνους τῆς παρελκύσεως, ἀφοῦ δῆθεν οἱ σύμμαχοι ἀνέλαβον νά πείσουν τόν Κεμάλ νά μή διαπεραιωθῇ εἰς Εὐρώπην καί μᾶς καταδιώξῃ καί παρεχώρησαν εἰς αὐτόν τήν Θρᾴκην, ἡ ὁποία παραχώρησις εἶναι ὁριστική. …
Ὑπό τάς συνθήκας ταύτας μετέβην εἰς τήν ἐπί τοῦ ἀντιτορπιλλικοῦ σύσκεψιν ὅπου εὐθύς ἀμέσως ἐδήλωσα ὅτι μή γενομένης δεκτῆς οὐδεμιᾶς ἡμετέρας προτάσεως δέν δύναμαι νά ὑπογράψω. …
Ἀλλά θά ἦτο ἡ ἰδία ἡ στάσις τῆς Ἀγγλίας ἐάν ἔβλεπε μετ' ὀλίγας ἡμέρας, μετά ἕνα μῆνα, σημαντικήν εἰς τή Θρᾴκην ἑλληνικήν δύναμιν μέ τήν στερράν ἀπόφασιν νά κρατήσῃ καί νά ἀμυνθῇ αὐτῆς; Θά ἦτο διατεθειμένη τότε νά συμμετάσχῃ μέ τάς δύο ἄλλας δυνάμεις εἰς ἐκβιαστικά ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος μέτρα; Καί ἐπί πλέον, ἐάν ἀφιέμεθα μόνοι ἀπέναντι τῶν Τούρκων, θά ἠδύναντο αὐτοί, ἐνόσῳ μέ τόν στόλον μας εἴμεθα κύριοι τῆς Προποντίδος, νά διαπεραιώσουν σημαντικάς δυνάμεις ἐξ Ἀσίας εἰς Θράκην; Βεβαίως ὄχι. Ὑπάρχει λοιπόν βάσιμος ἐλπίς ὅτι ἐάν παρετείναμεν τήν ἐκκρεμότητα, μή δεχόμενοι τήν ἐκκένωσιν τῆς Θρᾴκης καί ἐν τῷ μεταξύ συντόνως ἐνισχύαμεν καί ὠργανοῦμεν τάς ἐκεῖ στρατιωτικάς δυνάμεις μας, ἡ μέν Εὐρώπη δέν θά ἦτο ἡνωμένη διά νά ἐπέμβῃ, οἱ δέ Τοῦρκοι δέν θά εἶχον εἰς χεῖρας των κανέν ὅπλον διά νά ἐκβιάσουν καί ἡμᾶς καί τήν Εὐρώπην.
Προκειμένου, ἐπαναλαμβάνω, διά τόσον μεγάλον ἔπαθλον ὅπως ἡ Θρᾴκη, ἤξιζε τόν κόπον νά μεταχειρισθῇ ἡ Ἑλλάς ὅλα τά μέσα διά νά τήν κρατήσῃ, φθάνουσα μέχρι τοῦ τελευταίου σημείου, ὅπου θά ἔβλεπε πλέον ὅτι ἡ ἀντίστασίς της ἦτο ἄσκοπος καί ἐγέννα δεινοτέρους κινδύνους.
Νομίζω λοιπόν ὅτι καί ὁ Βενιζέλος ἐν Παρισίοις καί ἡ ἐπανάστασις ἐν Ἀθήναις ἔσπευσαν πολύ, χάσαντες ἀπ' ἀρχῆς κάθε ἐλπίδα, νά ἀποδεχθοῦν τήν ἐκκένωσιν τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης.
Δέν εἶναι ἀπόλυτα σαφές τό τί ἐξυπηρετοῦσε ἡ ἀπόφαση τῶν Συμμάχων γιά τήν ἐκκένωση τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης ἀπό τούς Ἕλληνες, ἀφοῦ ἐξέθετε τήν οὐδέτερη ζώνη καί τήν Κωνσταντινούπολη πού κατεῖχαν οἱ Σύμμαχοι, στό ἔλεος τῶν Τούρκων. Ἡ ἐξήγηση ἴσως εἶναι, τό ὅτι εἶχαν ἤδη βεβαιωθεῖ γιά τά κέρδη τους˙ ἡ Μεγάλη Βρετανία στή Μεσοποταμία, τό Κουρδιστάν καί τά πετρέλαια τῆς Μοσούλης, ἡ Γαλλία στή Συρία καί τόν Λίβανο καί ἡ Ἰταλία γιά τήν καταστροφή τῆς Ἑλλάδας. Ἡ Ἑλλάδα δέν τούς εἶχε πείσει ὅτι μποροῦσε νά εἶναι ἀξιόπιστος θεματοφύλακας τοῦ Ἀνατολικοῦ Ζητήματος, ὅπως εἶχαν σχεδιάσει ὁ Βενιζέλος καί ὁ Λόϋδ Τζώρτζ.
ΑπάντησηΔιαγραφήἩ ἀπόφαση γιά τήν ἐκκένωση τῆς Θράκης ἐπικυρώθηκε ἀπό τούς Συμμάχους στίς 9.9.1922 μετά ἀπό θυελλώδεις συσκέψεις τριῶν ἡμερῶν στό Παρίσι, μεταξύ τοῦ Γάλλου πρωθυπουργοῦ Πουανκαρέ καί τοῦ Ἄγγλου ὑπουργοῦ ἐξωτερικῶν Λόρδου Κῶρζον. Οἱ παρακλήσεις τοῦ Βενιζέλου ἀντιμετωπίστηκαν τήν ἐπαύριο παγερά ἀπό τόν Πουανκαρέ.
Στό εὔλογο ἐρώτημα τοῦ Ἄγγλου Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν Λόρδου Κῶρζον : "Ποιός θά ὑποχρεώσει τούς Ἕλληνες νά ἐγκαταλείψουν τήν Ἀνατολική Θράκη;", ἀπάντησαν οἱ ἴδιοι οἱ Ἕλληνες. Ἡ Θράκη ἐγκαταλείφθηκε γιά νά μήν βρεθεῖ ἡ Μεγάλη Βρετανία στή δυσάρεστη θέση νά συγκρουσθεῖ μέ τήν Τουρκία.
Παραμένει τό γεγονός ὅτι ὁ τουρκικός στρατός δέν ἦταν σέ θέση νά διαπλεύσει τήν Προποντίδα καί νά ἐπιτύχει τήν κατάληψη τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης. Οἱ Τοῦρκοι δέν διέθεταν ναυτική δύναμη καί ἡ δύναμη πυρός τῶν ἑλληνικῶν θωρηκτῶν ἦταν σημαντική μέ τά δεδομένα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης. Ὑπῆρχε ἐπίσης καί μία στρατηγική συνιστῶσα στό νά ἀρνηθοῦν οἱ Ἕλληνες νά ἐκκενώσουν τήν Ἀνατολική Θράκη. Μία τέτοια κατάσταση ἔφερνε ἀμέσως σέ εὐθεία ἀντιπαράθεση τούς Συμμάχους μέ τήν Τουρκία καί τό λιγότερο πού θά κέρδιζαν οἱ Ἕλληνες ἦταν πολύτιμος χρόνος. Ἡ διάβαση τῶν Τούρκων ἀπό τόν Βόσπορο ἤ τόν Ἑλλήσποντο, πού κατεῖχαν μέ ἀσθενεῖς δυνάμεις οἱ Ἄγγλοι, σήμαινε Ἀγγλο-Τουρκική σύγκρουση, κάτι πού ἐξυπηρετοῦσε τά στρατηγικά συμφέροντα τῆς Ἑλλάδας. Βρισκόταν δηλαδή ἡ νικημένη Ἑλλάδα σέ θέση πού τῆς ἔδινε τή δυνατότητα νά δημιουργήσει μία ἀγγλική ἀσπίδα καί νά ἀποφύγει νέα σύγκρουση μέ τούς Τούρκους. Λίγο μετά, καί κάτω ἀπό εἰρωνική μοῖρα, ὁ νικηφόρος τουρκικός στρατός βρέθηκε σέ κατάσταση προϊούσας κατάπτωσης. Σίγουροι, ἀλλά κατάκοποι μετά τίς νίκες τους καί χωρίς ἀληθινό ἐνδιαφέρον γιά τήν εὐρωπαϊκή ἀκτή, οἱ ἀνατολῖτες ἄρχισαν νά λιποτακτοῦν, ἐνῶ προβλήματα ἀναφάνηκαν στά ἀνατολικά σύνορα τῆς Τουρκίας. Ἄλλωστε, ὁ ἐπερχόμενος χειμώνας θά ἔκανε τίς στρατιωτικές ἐπιχειρήσεις στή Θράκη ἀδύνατες καί θά ἔδινε χρόνο στόν καταπτοημένο Ἑλληνικό Στρατό γιά ἀνασυγκρότηση, ὅπως τελικά φαίνεται ὅτι ἔγινε.
Ἡ στάση τῆς Ἑλλάδας τόν Σεπτέμβριο τοῦ 1922 φαίνεται σήμερα σάν ἀποτέλεσμα κόπωσης, ἥττας καί μοιρολατρίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτή συνομιλία του μέ τόν Κῶρζον στίς 19.9.1922 ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος ἀρνήθηκε τή δυνατότητα ἀποχώρησης τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ ἀπό τήν Ἀνατολική Θράκη πρίν ἀπό τή Διάσκεψη τῆς Εἰρήνης, ἀφοῦ σέ τέτοια περίπτωση δέν θά ὑπῆρχε τίποτε πρός διαπραγμάτευση. Κατά τόν Κῶρζον, ἡ νύξη τῆς ἐκκένωσης τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης, ἔκανε τόν Βενιζέλο ἀνίσχυρο νά διατηρήσει τή συνηθισμένη του ψυχραιμία. Ὡστόσο, μετά τρεῖς μόνο μέρες, ὁ Βενιζέλος ἀνακοίνωσε στόν Κῶρζον ὅτι συνέστησε στήν Ἑλληνική Κυβέρνηση νά δεχθεῖ ἀμέσως τήν ἐκκένωση τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης. Δέν εἶναι γνωστό τό τί μεσολάβησε.
Sands Casino, Hotel & Spa - Las Vegas, NV | SGHC-FM
ΑπάντησηΔιαγραφή› Sands-Casino-Racino › Sands-Casino-Racino The Sands Casino, Hotel & Spa kadangpintar is a 5-star property in 샌즈카지노 Las Vegas, Nevada. It has 690 slot machines, over 1,800 table games, and is open 24/7. Located in Location: Las Vegas, NV Rating: 3.5 worrione 5,220 reviews